In verband met het steeds verder oplopend aantal Corona-besmettingen heeft het bestuur besloten het Streekmuseum per direct te sluiten, om de gezondheid van bezoekers en medewerkers niet in gevaar te brengen.
Vooralsnog is het museum gesloten tot medio januari 2021. Afhankelijk van de ontwikkelingen zal dan bekeken worden of het museum weer open kan gaan en zo ja onder welke voorwaarden.
Wij houden u op de hoogte.

Let op uw gezondheid en op elkaar!

 

Lambert Gouder de Beauregard met zijn vrouw Mechtildes Lemmens voor de Schippersbeurs, dat is het pand rechts naast het Streekmuseum.

Lambert (1890) en Mechtildis (1883) trouwden op 21 juli 1911 in Elsloo. Zie hier hun stamboom >

In dit stökske wil ich uch e bitje óétereinlëGGe wie me rónjt de jaore 1945-1950 mit de "hygiëne" ómging. Ich mót uch 't jèste drop wíéze dat pas in 1930 in Aelse stroum en water is aangelag. Lektrisse apperaate waore nao d'n aorlog nog verdommes dun gezjièjt. Geer wèt waal dat dóe nog géin lektrisse wêsjmesjienes waore. Hwagóét e mesjien mit "hènjt-aandríéving". In de méíste hóéshouwes waor de maonjdjig wêsjdaag. Trouwes in dae tíét bleeve de vrouwe bíé hun. Die houwe zwa wie zwa 'ne smaer te doon. Geer mót uch mèr 'ns veur de géís haole wat geer zou mótte doon ês de stroum veur maonje zou óétvalle. Ich zou 't gelammenteer neet wille aanhwèrre. Dan zouwe 'ne smak luuj 'ne burn-out kríége. Dat vertël ich uch.

Amerikaanse voorlichtingsfilm uit 1948 hoe mensen hun lichaam moesten verzorgen. In het filmpje is ook een douche te zien, maar dat was in die tijd voor de gewone man in Nederland nog niet weggelegd. Het feit dat de overheid over dit thema een voorlichtingsfilm laat maken, geeft wel een indruk hoe het met de hygiëne was gesteld...

Op zóndigaovent woor meistes 'ne grwatte wêsjkaetel op 't fernuus gezat óm de wêsj te kaoke. Op maonjdjigmörge woor dan op de hènjt gewêsje. Dat dit géi gemaekelik wirkske waor, hoof ich uch neet te verdutsje. E gedéílte van de wêsj mós ouch behènjelt waere mit stíef. Waor 't goot waer dan woor de wêsj op de bléík gelag of mit kleeve aan de wêsjdraot, dae méístes in de moostem hing, opgehange. De mezeerie begoos aevel ês 't raengewaer waor. Dan mós de wêsj bénne, dus in de käöke of de stal, te drwêgge gehange waere. Dan woore snoore langs de plefóng gespanne. Ként geer uch veurstëlle wie dat óétzaog ês dao e stök of 4, 5 laakes en kössteekes, hummes, stupkes, zökke, sjolke en wéít ich wat nog mjè, hing. Daegeene dae van bóéte kaom, mós dan z'ne waeg nao bénne vénje. Zónger d'n hènj te gebrúúke, lökde dat neet altíét. Este dan mit d'n nötte hènj aan de wêsj kaoms, kreegste ze weer éns  óétgebúúlt.

Foto met dank aan Jean Jennen: Marie Daalmans (van melkboer Jozef van de Meule) aan de was

Haos waor ich de kinsjdeuk vergaete. Gein pêmpers toendertíét. Bie de wêsj in dae tíét waore allezelaeve 'ne smaer deuk. Dat snap geer waal ómdat ze dóe nogal väöl kénjer houwe. En dat die deuk verrèkdes nöt kooste zeen, hoof ich uch ouch neet te vertëlle. Wie ich gêt ouwer en verstènjiger waor, is mich waal opgevalle dat me de maonjtverbènj neet aan de wèsjdraod hing. Woo de mam die drwègde is mich allezelaeve e raodsel gewaes.

Waor de wêsj drwèg dan mós de stríék gedaon waere. Meistes stinge dan e stök of 4 stríékiezers op 't fernuus of de kwiszenjaer. Die móste dan waal branne. Dus ouch ês 't bóéte 30 graode waor. Dat waor mich dan e sjwan wirske zónger airco. In dae tíét begooste de witte hummes en krevatte in de mwade te koome. En dat gaof zwa wie zwa väöl mjè stríékerie. Daonao woor de wêsj geransjeert en in de líéveskas gelag. 

Foto met dank aan Jean Jennen: zo zag de gemiddelde "wasmachine" er in die dagen nog uit; sommigen hadden al een gemotoriseerde houten wastobbe met afvoer en wringer, die te zien is op de foto helemaal bovenaan.

 

Dan de waekelikse wêsjbeurt van de kénjer. Op zaoterdig woor, aafhankelik van wíéväöl kénjer ze houwe, 'ne kaetel waater op de kachel heít gemaak. Bíé hjèl grwatte hóéshouwes houw me 'n grwatte iezere verzénkde kóép. Dao ging dan eederein óm de beurt in. Dus nwats saame. Nuut waater waor neet debíé. Hwagóét e bitje wêrm waater bíé de volgende klènjt. Daoróm woor zich hjèl dëk geénsjelt waeme 't jèste maogde. Dae houw allezelaeve zuuver en wêrm waater! Es éin van de kènjer neet op tíét bíé hun waor, mós gekaoze waere. Of 'n waek euverslaon óf veur de pómpestein e bitje wêsje. De gewénde waor dan dat eederéin nao 't wêsje zuuver óngergoot aankreeg. Dus éíne kjèr in de waek.

Bie 't wirke op de lènj ginge de méíste luuj neet héíves tösje de middig. Dat waor teväöl tíédverlees. Veur de jónge laezers weurt 't lêstig óm te verdutsje wat de luuj dóe op de vêljer deege. Mótte ze mèr 'ns aan de ouwere vraoge. Lichelik kénne ze 't versjil tösje de versjeie vröchte neet.
Ich mót dan dénke aan de volgende wirkskes. Aaftrëkke of sjarre van de krwatte; sjarre, hwêgge of óétdoon van de aerpel; zichte of bénje van de vröchte wie kaore, têrf, gaes of haaver. Waore ze daomit aan de gang dan houw e gedéilte van de wirkers hun smouwere en drénkes bíé zich. Angere houwe 't gelök dat de vrouw of eemes anges de booterhamme en 't drénkes nao 't vêljt brach. Weer angere kreege de middig gebrach in 't mermitje. 
Ze kooste dus neet hun hènj wêsje veur ze begooste te bikke. Zwa erg waor dat aevel neet. Mit 'ne póes ónkróét of graas woore de hènj gêt zuuver gemaak. Of mit d'n hènj êffe langs d'n brook vríéve. Dan waore ze ouch zuuver. Smaake deeg 't zwa wie zwa nao 'ne houve daag póejakke. 't Veurdéil van zwa 'n "zuuverheit" is waal dat ze zwagoot ês neet "allergisch" waore veur 't ein of anger.

Bíé 't volgend sjapieter mót ich gêt verzichtiger zeen. Es de luuj zich de rök móste óétsnóeve of de kleine hjèr de grwatte waerelt móste laote zeen, móste ze zich anges behêlpe wie allewiel. Om te beginne stónge in haos eedere graaf strúúk en búim. Dus de mansluuj zaogste geréígelt langs de kènjt van de waeg staon. Ouch de jónger maetjes zaogste waal tösje de strúúk op hun húúke zitte. En géíne waor daovan gesjokkeert. Van "wildplassen" houw me nog nwats gehwèrt. 

Eeder huuske in de jaore veur 1950 waor aangeslaote op 'ne zénkpöt of 'ne zéíkkêlder. Die mit 'ne zénkpöt laoge wier van 't hóés aaf ómdat me daovan mjè hinjer van de stank houw. De aafmaetinge van zwa 'n húúske waor óngevjèr 1.20 mtr. bíé 1.20 mtr. Gingste door de deur nao bénne dan waor aan d'n angere kènjt taenge de móér 'n verhwègging gemêtselt van ca. 50 cm. hwag. Dao baove-op laog 'n gooj gesjoerde plank van 'ne cm. of 4 dik. In 't midde e gaat mit 'ne dëksel. Dus géíne zwaanehals. Alles vilt gewoon in e grwat duuster gaat. Op de zéíkkêlder waore de koo-, de vêrke-, de sjaope- en anger stêl aangeslaote. En 't húuske.
De zeikkêlder woor geméínlik éíne kjèr in 't jaor laeggemaak. Pës rónjt 1950 woor mit 'n hènjtpomp de zéík in 'n zéíktón op 'n slaagkar gepómp en op 't lènjt óétgevaare. Gedeiltelik woor de zéík ouch mit de nakjaok nao de moostem gebrach en dao óétgestruijt. Dat waor nóé ouch weer neet e wirkske wat eederéin gaer deeg. Dao leep dich waal éns gêt in d'n klómpe. En dat óétstruije ging ouch neet allezelaeve good. Veural de stank ging door alles haer. Es 'ne grwatte boer aan de gang waor, raokste dat in 't ganse dörp.

Mèr goot en waal. Veur ich wíer gaon wil ich de vrouwe drop wíéze dat ich nóé dènger gaon sjríéve die neet zwa "romantisch" zeen. Dao ként geer guf op pakke. Volges de lêste gegaeves is 't óngesiever, wie pitsjitange, spénne, meulevêrkes en zwa, mit 75% gemindert taenge e jaor of 50 geleeje. Dao mót geer waal aan dénke bíé 't laeze. Dus es geer nóé 3 meulevêrkes zeet, waore dat 'r vreuger 12. Mèr kóm, geer ként zêllef ouch waal raekene. Ouch mót geer wéíte dat géi lêktris en water op 't húuske waor.   

Stël uch veur dat geer rónjt Fibberwaarie op 'ne aovent mit e man of 4 in de käöke "Mens erger dich neet" zit te speele. 't Fernuus is rwat gleujetig. Bóéte vrúús 't dat 't snirk. Gistere is 'n sjoel snjè gevalle en dao lik 10 cm. snjè. Op e gegaeve ougenblik, zwa taenge 9 óére, mirk geer dat gêt begint te duuje. Geer doot uch de sjaopewölle slóbbe óét en eur klómpe aan. Intösje vraog geer of pepier op 't húuske lik. Geer trèk uch 't kasjevêkske aan en doot de bóétedeur van de käöke aope. De kouwe wénjt sléít uch in 't gezich. Gelökkig sjient de maon nog e bitje.

In de snjè is e paetje gemaak nao 't húuske. Geer steevelt daohaer en zeet e rat ónger 't hout van de sjop insjeete. Mèr goot en waal. Geer trëk de deur van 't húuskje achter uch toe. Omdat geer ouch nog aan de reegels zeet, dóért 't êffe veurdat geer zit. En alles géít veulentaere. Geer kènt geine mieter zeen. Nao e paar tëlle veult geer get euver eur rêchse bats loupe. Geer prebeert mit e hènjt dat óngesiever eweg te hóuwe. En dat lök; geer veult niks mjè. Dan zeuke nao 't pepier. Verrèk, niks te vénje. Wat nóé. Geer doot de deur aope en begint te roope. Nao 'n aamelank hwèrt geer éíne ènjtwoorde. Geer vraog óm pepier dat effe laater aangereik weurt. Hëlgekómbêrves,, géí gezëttepepier mèr e paar túúte woo mael of sókker in haet gezaete. En e paar stökskes klêtpepier. Dat is harstikke glaat. Dan mèr daomit behêlpe. Nóé nog êffe alles ransjeere en geer ként weer truk nao de wêrm käöke. De jèste menuute zit geer nog te riejere van de kou. Geer kènt uch neet êffekes urges truktrëkke. Mèr in dae tíét wiste ze neet baeter.  

Nóé 't zelfde. Mèr dan midde in de zoomer. De mösje valle van 't daak. Bóéte is 't 'n graot of daartig. Nóé euverkump uch 't zelfde en mót geer de rök óétsnoeve.
Geer trëk de deur van 't huuske achter uch toe en doot de sjouw op de deur. Wat dénk geer dao nóé te zeen? Gaot mèr 't jèste op uch gemaak zitte en kiek 'ns óm uch haer. Ich kal neet euver de stank dae in 't húuske hink. In 'ne hook hange gêt leefstes woo get spénne in hange. Ouch gêt óétgedrwêgde vleege hange d'r in. Om eur kónt vleege 'ne smaer gewoon vleege en gêt stróntvleege. Die vleege neet allein. Die gaon ouch op hunne tíét zitte. Dao is gaaróét niks aan te doon ês ze mit vree te laote. Mit hóuwe en zwa weurt 't nog êrger. Die vleege is nog neet 't êrgste.
Es op e gegaeve ougeblik ouch nog gêt bíeje of wëspe in de kraom kómme, weurt 't pas ech méínes. Dan kal ich nog neet euver 'n praam. Dan kriegste zwa wie zwa króm zin. Want dat waor richtig gevjèrlik óngesiefer. Euver de plank króépe ouch nog êttelikke pitsjtange, meulevêrkes en e paar smoutwörmkes. Om euver de rês van 't óngesiefer, zwa ês aomzéíke, mèr te zwiege. Mit tóére, en dat waor zêlje of nwats, vlwag ouch waal 'n peepel of 'ne póppesjiejer, dao rónjt.

In dae tíét gingste neet nao 't húuske óm op die gemaak de gezët te laeze. Dóé koos waal 'n ganse stuudie maake euver 't óngesiefer. Zónger dich daoveur te mótte aanstrênge. Dóé zaots op die gemaak en houws alle tíét óm alles goot te bekíéke. Dóé koos ouch tëlle wieväöl pwêtjes 'ne dóézendpwat ech houw. Ich wunsj uch väöl spas bie 't rónjtkíéke en tëlle. Pës de volgende kjèr. 

Houw uch goot en gezónjt en lët op eederein.

Zónger richtig Aelser plat op sjwal
Greujt 't Holles plat wie kwal.

Ich wil 't mèr gezag höbbe.

Jo van Sjef van An óét de Hei

---

De voorgaande Trampel-verhalen van Jo Cobben kunt u hier lezen >

Voetnoot:
Regelmatig ziet u in de tekst woorden staan met de G in hoofdletters. Zoals bijvoorbeeld liGGe of zëGGe of óéteréínlëGGe.
De schrijver doet dat om duidelijk te maken dat het een klank betreft die het midden houdt tussen een g en een k. Je spreekt het uit zoals "egg" in het Engels.

Het lijvige woordenboek (429 pag) De Platte Aelsenaer is nog steeds te koop; nu voor slechts Euro 10. Elke dinsdag- en donderdagmiddag van 13.00 tot 16.00 uur in het museum.

Deze "diksjenaer van 't Aelser plat oet de jaore 1940-1950 en vreuger" -geschreven door Jo Cobben- draagt bij aan de instandhouding van de streektaal, ook voor het nageslacht en is een must in elke boekenkast!

In de serie "Erfgoed Stein" een aflevering vanuit Terhagen. Guus Peters informeert ons over de historie en cultuur van dit stukje puur natuur uit onze Gemeente Stein.
Met dank aan Stein Lokaal. 

Op 12.01.2021 aangevuld en geactualiseerd door Guus Peters. Als u het oorspronkelijke artikel al heeft gelezen en alleen geinteresseerd bent in de aanvulling, klik dan hieronder op <lees meer>

Waar zijn de Noormannen? Is de titel van een artikel in dagblad De Limburger van 9 september 2017. Het artikel handelt over een onderzoek door archeoloog Leo Verhart die hierin de bewering van professor Holwerda uit 1929, dat het Noormannen- kamp Ascloha in Asselt lag onderuit haalt.

Dit geeft weer ruimte om te speculeren waar het dan wel was en oude kandidaten Elsloo en Maasmechelen worden in dit verband genoemd. Hoe zit dat nu met die Noormannen en Elsloo? 

Uit historische bronnen is bekend dat dat rond het jaar 880 onze streken te lijden hadden van de Noormannen onder leiding van Godfried en Siegfried. Ze hadden in 881 en 882 hun winterkwartier in een kamp/vesting Aschlo of Ascloha genaamd. Andere namen voor deze plaats zijn: Asloa, Aschloa, Ashlon, Aslon, Haslou, Haslion, Haslac en Haslou. 
Van hieruit werden vele plaatsen, kerken en kloosters in de omgeving geplunderd. 

Foto boven: Speerpunten uit de vroege middeleeuwen in de periode van de Vikingen

Bijvangst grindwinning Consortium Grensmaas Maasoever levert honderden archeologische vondsten op
Archeologisch onderzoek in de rivierbedding heeft tijdens de uitvoering van het project Grensmaas vele honderden vondsten opgeleverd die een verrassend en soms zelfs nog ongeschreven verhaal opleveren over de Zuid-Limburgse Maas als oorlogsfront, als scheepsroute, als handelsverbinding en als viswater.

Een van de meest fascinerende hoofdstukken van dat verhaal is de vondst van opvallend veel wapentuig uit de periode dat de Vikingen in deze regio actief waren.

Eén van de archeologische vondsten van het Grensmaas project is deze Vikingen bijl, een pareltje uit het archeologisch depot van De Vondst in Heerlen. De Scandinavische bijl, waarvan de steel is vergaan, is gevonden langs de Maas bij Elsloo. Het is het eerste exemplaar dat in Nederland is ontdekt.
En daarmee -en ontelbare andere Viking-vondsten- is tevens ook het bewijs geleverd dat de Noormannen in deze contreien zijn geweest.

Vikingen waren de piraten van de Noordzee. Moordend, plunderend en rovend maakten ze de Europese kusten onveilig. Ook Nederland werd geteisterd door Vikingen. De aanvallen begonnen in het jaar 810, toen Deense Vikingen Frisia aanvielen met een vloot van maar liefst tweehonderd schepen. De woeste Vikingen stopten pas met hun plunderingen toen hun slachtoffers een flinke hoeveelheid zilver betaalden. Maar in de jaren daarna kwamen ze nog vaak terug…

Eind 9de eeuw verenigden Vikingen van allerlei nationaliteiten zich in een enorme vloot die bekend kwam te staan als ‘Het grote heidense leger’. Via de rivieren, waaronder de Maas, drongen ze met hun schepen de Europese binnenlanden binnen. Waarschijnlijk is deze bijl door een van deze Vikingen verloren.

Aan de hand van archeologische schatten blijkt dat ‘Viking’ geen volk, maar een levensstijl was. Deze levensstijl omvatte meer dan alleen de beruchte plunderingen. De Vikingen waren namelijk ook zeer bedreven handelaren met een uitgebreid netwerk, waar ook de Nederlandse kustbewoners van profiteerden. Het kwam zelfs voor dat Nederlanders zich bij de Vikingen aansloten en deelnamen aan hun rooftochten.

De bijl behoorde tot de standaarduitrusting van de Viking. Bijlen werden niet alleen gebruikt als gereedschap bij het bouwen van schepen en huizen, maar kwamen ook van pas op het slagveld. Ook de speer werd veel gebruikt, als steek- of werpwapen. Om aanvallen op te vangen gebruikten Vikingen vooral ronde, houten schilden met in het midden een ijzeren knop voor de stevigheid.

Deze Scandinavische driehoekige bijl van 110 x 100 mm is voorzien van een snede en steeloog die dezelfde richting hebben; de kop is gemaakt van ijzer. Door de smalle schachting en de sterk verbrede snede lijkt deze bijl min of meer driehoekig – de meeste zijn geheel symmetrisch maar er zijn ook exemplaren waarbij de bovenzijde langer is dan de onderzijde. Zowel aan de onderzijde als aan de bovenzijde is de schachting verstevigd door uitstekende lappen.

Bron: De Vondst, archeologisch beleefdepot in Heerlen 20.08.2020

Archeoloog Jan Roymans: “Tot voor kort was er nauwelijks aandacht van archeologen voor oude rivierbeddingen. Het onderzoek richtte zich voornamelijk op de hoge oevers van de Maas waar vele nederzettingen en grafvelden zijn opgegraven. Een Romeinse villa, een Merovingisch grafveld en het vermaarde paardengraf van Borgharen zijn maar enkele van de vele hoogtepunten van het bodemonderzoek dat op de oevers van de Maas heeft plaatsgevonden.

Bijzonder is dat in het project Grensmaas ook de rivier zelf archeologische aandacht heeft gekregen. Dankzij de graafwerkzaamheden van Consortium Grensmaas hebben we veel geheimen van de bedding van de Maas in Zuid-Limburg kunnen blootleggen. Dat is op deze schaal nooit eerder gebeurd”, aldus Roymans.

Het Consortium voert het project Grensmaas, rivierbeveiliging en natuurontwikkeling gefinancierd door de opbrengst van grindwinning, voor eigen rekening en risico uit. Dat betekent dat het Consortium ook verantwoordelijk is voor archeologische vondsten. Daartoe wordt samengewerkt met de Rijkdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) en archeologen die voor begeleiding zorgen bij de afgravingen van de Maasoevers en de grindwinning.

Op basis van omvangrijk bodemonderzoek heeft de RCE de afgelopen jaren met name de geschiedenis van de bewoning in de Maasvallei op een rijtje gezet. Dat leidde tot een uitgebreide wetenschappelijke studie Het Maasdal tussen Eijsden en Mook, die twee weken geleden in Kessel werd gepresenteerd. Archeoloog Roymans heeft zich de afgelopen jaren gefocust op vondsten die tijdens het werk aan de Maas letterlijk boven water zijn gekomen door oplettendheid van medewerkers van Consortium Grensmaas of dankzij een magneetconstructie die in de grindinstallaties alle metalen voorwerpen scheidt.

Foto beneden: Vondsten Jan Roymans vanaf de Romeinse tijd, waaronder bijlen, zwaarden, pijlen, speren, helmen, kanonskogels in alle maten, scheepsattributen, visgerei uit de vroege middeleeuwen en agrarisch werktuig. (Foto's Grensmaas Consortium, klik voor vergroting)

 

---

Bijl van de Vikingen

Bron en met toestemming overgenomen: De Vondst, Heerlen

Eén van de archeologische vondsten van het Grensmaas project is deze Vikingen bijl, een pareltje uit ons archeologisch depot. De Scandinavische bijl, waarvan de steel is vergaan, is gevonden langs de Maas bij Elsloo. Het is het eerste exemplaar dat in Nederland is ontdekt.

Vikingen waren de piraten van de Noordzee. Moordend, plunderend en rovend maakten ze de Europese kusten onveilig. Ook Nederland werd geteisterd door Vikingen. De aanvallen begonnen in het jaar 810, toen Deense Vikingen Frisia aanvielen met een vloot van maar liefst tweehonderd schepen. De woeste Vikingen stopten pas met hun plunderingen toen hun slachtoffers een flinke hoeveelheid zilver betaalden. Maar in de jaren daarna kwamen ze nog vaak terug…

Eind 9de eeuw verenigden Vikingen van allerlei nationaliteiten zich in een enorme vloot die bekend kwam te staan als ‘Het grote heidense leger’. Via de rivieren, waaronder de Maas, drongen ze met hun schepen de Europese binnenlanden binnen. Waarschijnlijk is deze bijl door een van deze Vikingen verloren.

Aan de hand van archeologische schatten blijkt dat ‘Viking’ geen volk, maar een levensstijl was. Deze levensstijl omvatte meer dan alleen de beruchte plunderingen. De Vikingen waren namelijk ook zeer bedreven handelaren met een uitgebreid netwerk, waar ook de Nederlandse kustbewoners van profiteerden. Het kwam zelfs voor dat Nederlanders zich bij de Vikingen aansloten en deelnamen aan hun rooftochten.

De bijl behoorde tot de standaarduitrusting van de Viking. Bijlen werden niet alleen gebruikt als gereedschap bij het bouwen van schepen en huizen, maar kwamen ook van pas op het slagveld. Ook de speer werd veel gebruikt, als steek- of werpwapen. Om aanvallen op te vangen gebruikten Vikingen vooral ronde, houten schilden met in het midden een ijzeren knop voor de stevigheid.

Deze Scandinavische driehoekige bijl van 110 x 100 mm is voorzien van een snede en steeloog die dezelfde richting hebben; de kop is gemaakt van ijzer. Door de smalle schachting en de sterk verbrede snede lijkt deze bijl min of meer driehoekig – de meeste zijn geheel symmetrisch maar er zijn ook exemplaren waarbij de bovenzijde langer is dan de onderzijde. Zowel aan de onderzijde als aan de bovenzijde is de schachting verstevigd door uitstekende lappen. 

---

Geïnteresseerd in archeologie? 
Bekijk dan hier video's van NWO-onderzoeksprogramma Odyssee>   https://www.youtube.com/playlist?list=PL5DH6isexdcAncmTxwfFY6XnyyyEXxlQP

 

---

 

 

 

---

 

Klik op bovenstaand artikel uit De Limburger van 7 juli 2018 voor een leesbare pdf.

 

Wie beschikt over informatie of foto’s van onze Elsloose vaders/opa’s die in de jaren 1944-1945 met het Amerikaanse leger of andere geallieerde legers, Duitsland zijn binnengetrokken?

We hebben wel fotomateriaal maar weten niet iedereen te plaatsen. Wellicht herkent u uw vader/opa. Graag willen we uw verhalen en foto’s verzamelen, maar we gaan ook inventariseren wie zich allemaal zich aangesloten heeft en waar ze zijn geweest.
We willen dit stuk vergeten geschiedenis graag onderzoeken en vastleggen.

U kunt ons bereiken via email of